Op 5-5-2010 bevrijdingsdag overleed Max Cremers. Max heeft veel vrije tijd besteed aan DVO. Hier was hij een aantal jaren trainer.Hij heeft diverse elftallen getraind waaronder de A-Jeugd, F-jeugd , e-jeugd en het laatst de C-jeugd.

Een mooie herrinering was het kampioenschap met de E5. Een bijzondere prestatie mede vanwege de kwaliteit van het voetbalspel en het samenspel. Vele spelers zijn doorgegroeid naar een D1 of C1 nivo. Max was een voorbeeld voor velen binnen de club. Zijn eigen voetbal ervaring en de ervaring als sportleraar en vader van Stan maakte hem uniek.

Toen de ziekte zich openbaarde was de schok bij iedereen groot. Deze schok maakte al snel plaats voor respekt omdat Max op een hele goede en mooie manier is omgegaan met de gevolgen van zijn ziek zijn. De openheid waarmee hij sprak maakte het voor spelers,ouders en iedereen betrokken bij DVO makkelijk om zaken bespreekbaar te maken.

Voetbal was de passie van Max mede getuige de volharding en motivatie waarmee hij tot 6 weken voor 5-5-2010 de traingen heeft verzorgd.Hij was voor het team, de ouders en iedereen betrokken bij DVO een kanjer.

Tijdens een indrukwekkende afscheidsdienst was er plaats voor een woord van de voorzitter en had het elftal een zeer persoonlijke bijdrage aan de dienst. Dit was op verzoek van Max zelf...............

Het condeleonceregister dat op de teamsite werd gelanceerd werd zeer druk bezocht en bevatte prachtige teksten over de persoon Max.

De verbondenheid tussen DVO en Max is groot.

Vandaar dat de vrienden van DVO en Max een memorial wedstrijd organsieren. Dit ter herdenking aan Max en voor het goede doel.

Iedereen betrokken bij DVO of Max kan en mag zich met recht vrienden van de memorial match noemen. Welkom........